Գիտելեքի սոցիոլոգիան ուսումնասիրում է մարդկային մտքի և սոցիալական կոնտեքստի փոխհարաբերությունները, որի մեջ այն առաջանում է, ինչպես նաև` ինչպիսի ազդեցություն են գիտելիքները ունենում հասարակությունների վրա։
Գիտելիքի սոցիոլոգիայի մասին առաջին անգամ սկսել են խոսել 1920-ական թվականներին գերմանախոս սոցիոլոգներ Մաքս  Շելերը և Կարլ Մանհեյմը։
Մինչև 1950-ական թվականների կեսերը արևմտյան սոցիոլոգիայում գերիշխում էր հիմնականում ֆունկցիոնալիստական սոցիոլոգիական տեսությունները և գաղափարները։   Այս հանգամնաքը ստիպում էր գիտելիքի սոցիոլոգիային դուրս մղվել ակադեմիական սոցիոլոգիայի շրջանակներից։
Գիտելիքի սոցիոլոգիան ավելի մոտ էր Պիտեր Լ. Բերգերի և Թոմաս Լուկմանի ամենօրյա կյանքի ընկալման պատկերացումներին ՝ մասնավորապես իրականության սոցիալական կառուցմանը, այն է քանակական մեթոդների միջոցով հասկանալ շրջակա աշխարհը, նրա օրինաչափությունները և «իրականությունը»։Ըստ այս հեղինակների աշխարհը ձևավորվում է առօրյա փորձի բյուրեղացման հետևանքով:  Անընդհատ կրկնվող գործողություները դառնում են օրինաչափություն, ապա վերածվում են համակարգի:  Նմանապես նաև գիտելիքը, որը հաճախ ձևավորվում է ոչ թե նպատակառացիոնալ գործողությունների արդյունքում, այլ նախկին փորձի բյուրեղացման հետևանքով:
 Գիտելիքի սոցիոլոգիայի վրա հսկայական ազդեցություն է ունեցել Միշել Ֆուկոն։  Հատկապես գիտելիքի սոցիոլոգիայի որակական, «ազատ»  մեթոդներ նախընտրող սոցիոլոգները գերադասում են օգտվել Ֆուկոյի տերմինաբանություննից և մեթոդաբանական ապարատից։ 
Կարլ Մարքսը և Ֆրիդրիխ Էնգելսը մերժում էին մարդկանց ազգային և քաղաքական հավատալիքների և կարծիքների ինքնածին  բնույթը, դրանք պայմանավորելով այն սոցիալական միջավայրով, որտեղ նրանք ապրում են, հատկապես կարևոր էին համարում դասակարգային շահերի ազդեցությունը գիտելիքի ձևավորման վրա։
 
Դասական է դարձել մարքսիստական հետևյալ դրույթը՝ կեցությունն է պայմանավորում գիտակցությունը։  Այս դրույթի ազդեցությունը հատկապես զգալի է գերմանացի սոցիոլոգ Կարլ Մանհեյմի սոցիոլոգիական հայացքների վրա։  Ըստ Մանհեյմի գիտելիքը սոցիալ-քաղաքական ուժերի ծնունդ է։ Ըստ ֆոնոմենոլոգիայի գիտելիքը «օբյեկտների» ամբողջություն է, որոնքը իրենց հերթին պարունակում են «օբյեկտներ»։  Դրանք պետք է հասկանալ միայն «միամիտ» շարքային, «փողոցի մարդու» պատկերացումներով, այլապես կարող ենք կուլ գնալ ուտիլիտարիստական ֆունկցիոնալիզմին։ Մի կողմից գիտելիքի ֆորմալ կառուցվածքի ուսումնասիրությունը , մյուս կողմից սրանց մեջ սուբյելտիվ իմաստների բացահայտումը հնարավորություն են տալից գիտելիքի ֆենոմենը բացահայտել ինչպես ներսից այնպես էլ դրսից։
Գիտելիքը դինամիկ է։  Ինչպես նշում է Մ. Ֆուկոն՝  մարդը գոյություն չուներ մինչև 18-րդ դարը, քանի որ «մարդկայինությունը» մոդեռն ժամանակաշրջանի ծնունդ է։  Մոդեռն ժամանակաշրջան ասելով առաջին հերթին հասկանում ենք գիտելիքի ժամանակաշրջան, միևյույն ժամանակ մոդեռնը կապվում է ժամանակակից ռիսկերի /ռիսկի հասարակություն/ հետ, քանի որ գիտելիքի մասսայականացումը հանգեցրել է ռիսկերի մասին գիտելիքի առօրեականացմանը։  Գիտելիքը զենքից վերածվել է շոուի, գործիքից վերածվել է մոդայի։ 
19-րդ դարում Ֆ. Նիցշեն հայտարարել էր, որ Աստված մահացել է։ Միգուցե այդ գաղափարի  արտաահայտումը հետևանք է գիտության և ընդհանրապես ռացիոնալ գիտելիքի հաղթանակի՝ իռացիոնալ, իդեալիստական, միստիկական և թեիստական աշխարհայացքի նկատմամբ։    
 
 
  • Baez, John: The Bogdanoff Affair [1]
  • Bloor, David (1976) Knowledge and social imagery. London: Routledge.
  • Bloor,David (1999) Anti-Latour. Studies In History and Philosophy of Science Part A Volume 30, Issue 1, March 1999, Pages 81–11)2.
  • Collins, H.M. (1975) The seven sexes: A study in the sociology of a phenomenon, or the replication of experiments in physics, Sociology, 9, 205-24.
  • Collins, H.M. (1985). Changing order: Replication and induction in scientific practice. London: Sage.
  • Collins, Harry and Steven Yearley. (1992). Epistemological Chicken in Science as Practice and Culture, A. Pickering (ed.). Chicago: The University of Chicago Press, 301-326.
  • Edwards, D., Ashmore, M. & Potter, J. (1995). Death and furniture: The rhetoric, politics, and theology of bottom line arguments against relativism. History of the Human Sciences, 8, 25-49.
  • Gilbert, G. N. & Mulkay, M. (1984). Opening Pandora’s box: A sociological analysis of scientists’ discourse. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Latour, B. & Woolgar, S. (1986). Laboratory life: The construction of scientific facts. 2nd Edition. Princeton: Princeton University Press. (not an SSK-book, but has a similar approach to science studies)
  • Latour, B. (1987). Science in action : how to follow scientists and engineers through society. Cambridge, MA: Harvard University Press. (not an SSK-book, but has a similar approach to science studies)
  • Pickering, A. (1984). Constructing Quarks: A sociological history of particle physics. Chicago; University of Chicago Press.
  • Shapin, S. & Schaffer, S. (1985). Leviathan and the Air-Pump. Princeton, NJ: Princeton University Press.
  • Williams, R. & Edge, D. (1996). The Social Shaping of Technology. Research Policy, vol. 25, pp. 856–899[2]
  • Willard, Charles Arthur. (1996). Liberalism and the Problem of Knowledge: A New Rhetoric for Modern Democracy, University of Chicago Press.
  • Jasanoff, S. Markle, G. Pinch T. & Petersen, J. (Eds)(2002), Handbook of science, technology and society, Rev Ed.. London: Sage.